گاهی سکوت می کنی

چون اینقدر رنجیدی که

نمی خوای حرف بزنی

گاهی سکوت می کنی چون

واقعا حرفی برای گفتن نداری

سکوت گاهی یک اعتراضه

و گاهی هم یک انتظار

اما بیشتر وقتها سکوت

برای اینه که هیچ کلمه ای

نمی تونه غمی رو که تو

وجودت داری توصیف کنه

و این یعنی همون حس تنهایی

خسروشکیبایی