هوای بسیار سردی بود برف سر تاسر دشت را پوشانده بود. شاخه ی درختان نیایش گر پر از سپیدی بود، همه، در خواب عمیق زمستانی به سر میبردند،  تنها یک نفر هنوز بیدار مانده بود او یک پروانه ی زیبا با بال هایی ابی و خال های مشکی بود که در هوای سوزناک زمستان پرواز میکرد بی انکه سر پناهی داشته باشد  جسم کوچک او تاب و توان ان سرما را نداشت اما همچنان میرفت ومیرفت اما میدانید هدفش چه بود ؟؟؟؟

که در این سرما دنبال چه میگشت!!!! 

ادامه در مطلب بعدی