ساربانا مهلتی دارم در این جا مشکی رفته از دستم گلی از وی نبردم حاصلی 

اندر این دشت بلا رفته ز دستم نو گلی 

من حسین با وفا آرام جان گم کرده ام 

ساربان بهر خدا یک ساعتی تر اندر این دشت بلا گم گشته از این تاج سر 

یعنی یک دنیا برادر از من خونین جگر 

اندر این صحرا ز زجور کوفیان گم کرده ام

ساربانا مهلتی تا بر سر حسین 

راز دل گویم ببارم خون دل از هر دو عین 

در عزایش عالمی را پکنم از شور و شین

من برادر در میان خاک و خون گم کرده ام

مهلتی تا جستجویی اندرین صحرا کنم 

در میان قتلگه من کشته ام پیدا کنم 

بر سر نخش برادر دیده را در با کنم 

خاک بر فرقم که نور دیدگاه گم مرده ام